السلام علی المهدی عجل الله

سال پیش از هجرت حضرت رسول‌الله(ص) بود ، همان مبارک روزی که حضرت روح‌الله، در جان حضرت مریم(س) شکفتن گرفت و آن بانو، به فرزندی الهی بشارت داده شد؛ همان دم که حق‌تعالی فرمود:«هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای(وجود باعظمتی‌) از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش«مسیح(ع)، عیسی پسر مریم(س)» است....»[آیه 45- سوره 3]

همان روزی که پروردگار به واسطه مقدس بانویی به نام«مریم(س)» یکی از بزرگترین معجزات الهی را رقم زد تا«عیسی(ع)» مسیحای مردم دردمند شوند و منادی یکتاپرستی قومش...

همان طفلی که در دفاع از پاکدامنی مادرش، در بدو تولد، اعجازگونه زبان به تکلم گشود تا مقدس بودن مریم(س) را به اثبات برساند و مقام نبوتش را در مقابل عالمان و حاضران به نمایش بگذارد.

همان دم که در قنداقه‌ی پاکش فرمود؛ «من بنده خدایم، او کتاب(آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا(هرجا که باشم) وجودی پربرکت قرار داده و تا زمانی که زنده‌ام مرا به نماز و زکات توصیه کرده است و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار و شقی قرار نداده و سلام(خدا) بر من در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می‌میرم و از آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد.»[آیه 30- سوره 19]

آری عیسی(ع) با حضورش، مسیحای دل‌های غم‌گرفته و التیام مردم ستمدیده بود تا به قومش بیاموزد دنیا تنها مزرعه‌ای برای کشت محصول آخرت است و پلی برای رسیدن به سعادت و قرب پروردگار یکتا؛ به‌همین دلیل گفته است:«دنیا پُل است. از آن عبور کنید و آن‌را آباد نکنید»

و تاکید داشت که«وقتی دینتان سالم مانده، به خاطر از دست دادن دنیا تأسف نخورید؛ همان‌طوری که اهل دنیا وقتی دنیایشان سالم باشد، به خاطر از دست رفتن دینشان تأسف نمی‌خورند»

یا عیسی مسیح(ع) در حق قوم آخرین منجی عالم بشریت دعا کن تا ما نیز بتوانیم حافظ دین و یاور آخرین سلاله پاکان باشیم و سعادت را تحت ولایتش مشق کنیم تا رستگار شویم.

میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) تهنیت باد.
لبیک یاحسین ع
لبيڪ‌یامہدے‌عج
@https://wisgoon.com/www.gsfrygly.ir»